Mentos en Cola

Mentos & Cola: de uitleg

In Cola zit H₂CO₃ of koolzuur. Dit is een zeer onstabiel zuur.
In combinatie met water valt het uiteen in de volgende vergelijking:

De CO₂ of koolstofdioxide zijn de kleine gasbelletjes die je ziet in Cola. Om het uiteenvallen van H₂CO₃ tegen te gaan wordt de Cola bewaard onder hoge druk. Wanneer de druk in het mengsel verhoogt, verhoogt de concentratie van al de stoffen. Het chemisch evenwicht verschuift naar de kant met de laagste coëfficiënten.

We zien dat aan de linkerkant van de reactie dat de som van de coëfficiënten gelijk is aan 1. Aan de rechterkant is de som van de coëfficiënten gelijk aan 2. Het evenwicht verschuift dus naar de linkerkant. Er word dus meer H₂CO₃ gevormd dan H₂O en CO₂. Wanneer men de fles opendraait, verlaagt men de druk en komt er sowieso al meer CO₂ vrij.

Dan wordt de mentos erbij gedaan. Het snoepje zinkt naar beneden.

Op het eerste zicht lijkt een mentossnoepje glad, maar door een microscoop kan je zien dat dit helemaal niet het geval is. Door de ruwheid is het reactieoppervlak veel groter. De mentos versnelt de aanmaak van CO₂ enorm. De grote hoeveelheid CO₂ kan niet mooi naar boven borrelen zoals in normale omstandigheden wanneer de concentratie aan CO₂ minder is. Tussen de watermoleculen in de Cola werkt een sterke cohesie kracht. Deze kracht houdt de watermoleculen allemaal samen en zorgen voor een grote oppervlaktespanning. De grote hoeveelheid CO₂ verbreekt deze echter. Doordat het snoepje op de bodem ligt, is de CO₂ vorming daar het grootst. De grote hoeveelheid gas duwt al de vloeistof met een enorme kracht naar buiten. Al de vloeistof die onder hoge druk staat (door de snelle gasvorming) moet naar buiten via de kleine flesopening. Het gevolg: Een Colafontein.